«تراریخته» که مدت مدیدی است درباره آن در محافل رسانه ای اظهارنظرهای مختلفی می‌شود، و این درحالی است که صاحب نظران علمی معتقدند چنین مبحثی به دلیل مولفه‌های علمی که دارد باید فارغ از فضاهایی ژورنالیستی غیرعلمی باید در جمع دانشمندان و محققان به آن پرداخته شود، بطوریکه برخی از اساتید به نام علمی و پزشکی با توجه به فضای رسانه ای شدن برخی موضوعات از انجام گفت‌وگوها در آن مورد پرهیز می‌کنند زیرا معتقدند ساحت برخی مباحث علمی در رسانه نیست و زبان فهم آن را باید در جلسات علمی جستجو کرد.
حتی برخی صاحبنظران نیز با وجود مخالفت‌های جدی درباره تراریخته معتقدند که اصلاً تراریخته یک موضوع کلان و اولویت دار برای ایران نیست زیرا مصرف آن ابعاد گسترده ای ندارد و هم اکنون کشور دچار مشکلات عدیده دیگری است که باید آنها در اولویت جلسات، رسانه‌ها و مباحث فکری و بودجه ای کشور قرار گیرد که می‌تواند به آلودگی هوا، پارازیت‌ها، ناکارآمدی بیمه‌ها، بیکاری، اعتیاد، آسیب‌های اجتماعی، ازدواج جوانان و مسکن ایرانی‌ها اشاره کرد.
در این رابطه پروفسور محمد اسماعیل اکبری که معروف به پدر پزشکی جامعه‌نگر ایران است و سابقه علمی و تحقیقاتی او بر همگان در جامعه دانشگاهی ایران و حتی دنیا ثابت شده است و درباره تراریخته‌ها نیز هرگز به دلیل فضای خاص رسانه گفتگویی نکرده بود برای نخستین‌بار به این مبحث که موافقان و مخالفان جدی دارد پرداخت و شاکله دیدگاهش درباره تراریخته این است
مادر زن دامادش را با ضربات سنگ کشت